شعری از خلیل روئینا درباره حضرت آقا(ره)
« موج رو به ساحل »
قدم می زد قلم با او به هر جا که قدم میزد
قلم ، آهسته مانند نسیم صبحدم میزد
قلم گاهی شکسته گاه نستعلیق می رقصید
به روی صفحه ی کاغذ غم خود را رقم می زد
هرس می کرد افکاری که بوی تفرقه می داد
همه از دور هم بودن شبیه غنچه دم می زد
همینکه هرزگیهای علف یا خار را می دید
قدم با خواجه ی شیراز در باغ ارم می زد
کنار او نشستن مثل موج رو به ساحل بود
به روی موج غم با خنده اش مهر عدم می زد
کنار او همیشه استخاره خوب می آمد
دعایش چون کبوتر بال بر ، گرد حرم می زد
حساب از او گل و خار و صنوبر سرو می بردند
نگاه مهربانش سر به حال بیش و کم می زد
تمام سلسله اجدادش از ایل شرف بودند
سخن رفتارش از کردار ایلی محترم می زد
محرّم محرمش بود و برای تسلیت گویی
قلم با مرثیه همراه شعر محتشم می زد
قلم افتاد از دستش همین که از توان افتاد
قلم ، نی را برای رفتن صاحب قلم می زد
خلیل روئینا
