بسمه تعالی
سبح اسم ربک الاعلی
در طلوع آفتاب شوال و درتابش پرتوطلایی اش برتارک کاخ منیع امامت ، حسینیه اعظم فوج فوج از مردم خداجوی لار و از سرسپردگان به بارگاه الهی پس از یک ماه امساک و روزه داری و جلای دل هایشان دربهار قرآن و تلاوت و احیا و شب زنده داری و راز و نیاز به معبود ازلی ؛ گام های استوار خویش را چون زمان حضرت آقا برفرش حسینیه اعظم نهادند و به دعا و نیایش و اقامه ی نماز عید برخاستند. گویا این نه صهر حضرت آقا آیت الله نسابه به امامت عید برخاسته که حضرت آقا بود و نماز عید را با قامتی افراشته و طمانینه ی خاص خود تکبیرگویان و از اعماق دل و جان می خواند: « سبح اسم ربک الاعلی الذی خلق فسوی….» یا « والشمس وضحاها و القمراذا تلیها …» و نمازگزاران درحالی که دست ها را به سوی او گشوده بودند با شور و حیرانی وصف ناپذیری همراه مکبر سنفونی به لرزه درآورنده ی دل ها را با آهنگی حزین می خواندند : « اللهم اهل الکبریاء والعظمه واهل الجود و الجبروت…» آری دلدادگان به حضرت حق و امام و مکبر، گروه کر این سمفونی فضایی از شور و شوق معنوی را به حسینیه بخشیده بودند تو گویی جلوه ای از کبریایی وعظمت وجود و جبروت الهی را به نمایش درآورده بودند. آری نمایشی از عظمت و کبریایی آن وجود مطلق در وحدت و تجلی اش در کثرت نمازگزاران تا بیافرینند طنین خداجویی وخداپرستی را در فضای حسینیه اعظم در صبح صادق شوال المکرم
عکس های زیربرگرفته از سایت آفتاب لارستان از دریچه دوربین « مهدی محمدی» می باشد.