باسمه تعالی
آیت الله آیت اللهی نگین درخشان و فیلسوف فارس
اَلْعُلَماءُ باقُونَ مَا بَقِیَ‌الدَّهرُ ، اَعْیانُهُمْ مَفْقُودَهٌ وَ اَمثالُهُمْ فِی الْقُلُوبِ مَوجُودَهٌ
دانشمندان تا دنیا برقرار است زنده اند ، بدن های آنان در زمین پنهان است ، اما یاد آنان در دل ها همیشه زنده است.
( نهج البلاغه ، حکمت ۱۴۷)
مقدمه
عالمان دینی، ستارگان پر فروغی هستند که در هر عصر و زمانی می درخشند و جامعه اسلامی را بسوی تعالی و ترقی رهنمون می کنند تا از فیوضات مکتب حیات بخش اسلام بهرمند شوند.
زندگانی و شیوه رفتار و کردار این فرهیخته گان برای فرد فردِ افراد جامعه اسلامی الگو و نمونه و اسوه می باشد از جمله و بدون تردید بیت شریف آیت اللهی و خدمات ارزشمند و پر فروغ آنان در خطه ی فارس بر هیچ کس پوشیده نیست و مجاهدت های این خاندان در طول سالیان متمادی از مبارزه با سلطه پهلوی و شکل گیری قیام های مختلف مردمی به رهبری این خاندان گرفته تا نقشِ آن ها در پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران دوران دفاع مقدس و بعد از آن همگی گواه و نشان از درایت، شجاعت و پیشوائی این بیت معظم و به دنبال آن افتخار تبعیت مردم از این بیت شریف است.
در این بین نقش کلیدی مرحوم آیت الله العظمی آقا سید عبدالعلی آیت اللهی لاری ( رضوان الله تعالی علیه ) در وحدت، اتحاد و همدلی و مجاهدت های ایشان در جنوب فارس وی را از جمله عالمان وارسته ای قرار داده است که مصدر خدمات فراوان در جامعه خویش گردید و منشا برکات و کرامات بسیاری در این خطه از ایران اسلامی شد.
آیت الله العظمی مرحوم حاج سید عبدالعلی آیت اللهی لاری ( اعلی الله مقامه الشریف) ، امام جمعه فقید لارستان در طول زندگی خویش، علاوه برتبلیغ و ارشاد و تربیت شاگرد ، مجاهدت در وحدت و اتحاد بین طوائف مسلمین منطقه ، نقش برجسته و ارزنده ای ایفا نمود.
لذا سخن گفتن درباره افراد بزرگی چون آیت الله العظمی مرحوم حاج سید عبدالعلی آیت اللهی لاری (رضوان الله تعالی علیه ) ، بسیار دشوار است ولی در عین حال باید سخن گفت چراکه گفته اند:
آب دریا را اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید
« یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ اوُتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ »
خداوند کسانی را که ایمان آورده اند و کسانی را که به آنان علم داده شده درجات عظیمی می بخشد .
( سوره ی مبارکه ی مجادله ، آیه ی شریفه ی ۱۱ )
از شمار دو چشم یک تن کم وز شمار خرد هزاران بیش
شخصیت خانوادگی
مرحوم آیت الله العظمی حاج سید عبدالعلی آیت اللهی فرزند و خلفِ صالحِ مرجعِ عظیم الشأن حضرت آیت الله العظمی آقا سید عبدالمحمد آیت اللهی و نوه جلیل القدر مهاجر الی الله ، مجاهد نستوه ، طراح حکومت اسلامی و تلاشگر تشکیل و استقرار آن، آیت الله العظمی حاج سید عبدالحسین نجفی لاری جهرمی ( رضوان الله تعالی علیه ) بود.
تولّد
مرحوم آیت الله آیت اللهی در شانزدهم بهمن ماه سال ۱۲۹۹ شمسی در زمانی که جد و والد بزرگوارش در جهرم سکونت داشت در این شهر مذهبی متولد می شود، در چهار سالگی جد معظم ایشان به ملأ اعلی می پیوندد و خود ایشان در کنگره جدشان فرمودند : من در حالی که ۳- ۴ سال داشتم و بر دوش یکی از ارادتمندان بیت آیت اللهی بودم می دیدم که مردم جهرم به عزاداری پرداخته اند و حتی بر اثر اندوه فراوان خاک و کاه بر سر خود می ریزند بعدها فهمیدم که آن عزاداری با شکوه به مناسبت فوت جد بزرگوارم بوده است.
وی پس از ارتحال جدش در سال ۱۳۰۳ به همراه والد مکرم خود به لار می رود و تا سال ۱۳۰۸ شمسی زندگی خود را در لار می گذراند اما به دنبال مبارزات پدر بزرگوارش بر علیه رضاخان خانه ایشان در لار مورد تهاجم و غارت قرار می گیرد و والد معظمشان به شیراز تبعید می شود ایشان نیز به ناچار به همراه سایر اعضای خانواده به شیراز مهاجرت می کنند.
تحصیلات در شیراز
وی در ابتدا طبق معمول به مکتب خانه قدیمی می رود و پس از فرا گرفتن قرآن، کتاب های : گلستان سعدی، رساله اصول دین، معراج السعاده ، امثله و شرح امثله می خواند و در نزد استادان خوش نویس شیرازی مانند ملامحمد جعفر مکتب دار شیرازی ، میرزا محمدحسین مشاق شیرازی و سید محمد قـدسی (خطاط کتاب آثار عجم ) خوش نویسی و خط نستعلیق و غیره را می آموزد، مرحوم آیت اللهی در چهارده ، پانزده سالگی پس از فراگیری مقدمات دروس حوزوی، در مدرسه آقا بابا خان شیراز سکنی می گزیند و تحصیلات خود را ادامه می دهد.
سید عبدالعلی آیت اللهی کتاب شرح تجرید و شرح منظومه سبزواری و قسمت زیادی از شرح اشارات بوعلی را نزد استاد ملا احمد دارابی و اسفار را در نزد عارف و مرتاض متأله مرحوم آقا میرزا محمدعلی حکیم نمازی می خواند و در طول سالیان تحصیل از خود شایستگی هایی نشان می دهد. چنانچه منقول است که استاد فلسفه حوزه علمیه قم ، آیت الله حاج آقا سید رضا صدر (فرزند آیت الله صدر و برادر امام موسی صدر ) وی را ملقب به فیلسوف فارس کرده است.
وی فقه و اصول را تا پایان سطح و مقداری از درس خارج فقه را محضر آیت الله حاج شیخ ابوالحسن حدائق و نیز آیت الله العظمی حاج سید نورالدین حسینی هاشمی تلمذ می کند و چون آیت الله حاج سید نورالدین به استعداد فوق العاده و هوش سرشار و حافظه قوی مرحوم آیت اللهی پی می برد علاقه ای خاص و عنایتی مخصوص و محبتی وافر به ایشان نشان می دهد و این معنا را می توان از عبارت اجازه نامه ای که به مرحوم آقا سید عبدالعلی آیت اللهی داده است، فهمید. آنجا که درباره ی وی می نویسد: العالم العلیم العلام والثقه الفقه ، البحر القمقام و یا در خصوص اجتهاد ایشان می نویسد: لایجوز الرد علیه. و چون می شنود که وی به نجف رفته است می گوید ایشان مصدَّق است و نیازی به نجف ندارد. تاریخ این اجازه نامه ی اجتهاد در سال ۱۳۲۷ شمسی می باشد .
متذکرم که مرحوم آیت اللهی در وقت تحصیل در شیراز طبق رسوم طلبگی به تدریس نیز پرداخته اند و بزرگانی از جمله آیت الله العظمی مکارم شیرازی و حضرات آیات معظم اساتید بزرگوارم : حاج شیخ حسین شب زنده دار جهرمی ، حاج شیخ ابوالقاسم محجوب جهرمی ، شهید عبدالرحیم ربانی شیرازی ، حاج سید حسین نسابه ( پسر عمه و داماد آقا )و حاج شیخ یحیی انصاری دارابی از خدمت ایشان بهره گرفته اند.
رفتن به لار به قصد تشرف به نجف اشرف
در سال ۱۳۲۸ این عالم جلیل القدر پس از گذراندن دروس دوره سطح حوزه و مقداری از دروس درس خارج و خواندن برخی از کتب فلسفی به لار عزیمت می کند تا از طریق بندرعباس به نجف مشرف شود اما دست تقدیر چنین رقم می زند که به مدت یک سال در لار بماند و در این مدت است که مبارزات عموی بزرگوارش آیت الله آقا سید علی اصغر موسوی و روحانیت و مردم لار در مقابل دربار پلید پهلوی شروع می شود و طبیعی است که مرحوم آیت الله سید عبدالعلی آیت اللهی نیز در خدمت عمو به مبارزه بپردازد و با ایراد سخنرانی های شور انگیز و تند و انقلابیِ خود به روشنگری مفاسد دستگاه ستم شاهی اقدام کند تا آنجا که در سخنرانی خود در مسجد جامع لار تصریح می کند که هیئت دولت یا کافرند و یا فاسق و فاجر و در هر حال هر کس قدرت داشته باشد باید با آن ها مقابله به سیف و شمشیر کند و باز در این سال این است که مفتخر می شود که دامادی عموی محترمشان آیت الله سید علی اصغر موسوی لاری را پیدا کند.
عزیمت به قم و دنباله تحصیل
ایشان پس از یک سال توقف در لار و مبارزه و ازدواج سرانجام با جلب رضایت و موافقت عموی خود راهی شهر مقدس قم می شود و به مدت پنج سال در این شهر از محضر درس خارج آیات عظام : بروجردی ، سید صدرالدین صدر و سید محمدتقی خوانساری فیض می گیرد. و این در دورانی است که تعدادی از فامیل از جمله حضرات آیات سید حسین آیت اللهی (برادر) ، سید عبدالحسین آیت اللهی مشهور به آقای بزرگ (پسر عمو) و سید مجتبی موسوی لاری (پسر عمو و اخوالزوجه) و.. در حوزه علمیه قم اشتغال به تحصیل دارند . و قابل ذکر است که تابستان سال ورود به قم که دروس حوزوی تعطیل می شود به زیارت حضرت ثامن الحجج آقا علی بن موسی الرضا ( علیهما السلام ) می رود و از قضا در آن ایام امام راحل (رحمت الله علیه) نیز مشرف بوده اند . و آقا سید عبدالعلی توفیق می یابد که به اتفاق پسر عمه اش مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج سید حسن شریعتمداری جهرمی به خدمت امام راحل (رحمت الله علیه) شرفیاب شود . و در بازگشت از مشهد چون به تهران می رسد و ماه مبارک رمضان نیز فرارسیده بوده متوجه می شوند که مرحوم آیت الله کاشانی ( رحمت الله علیه ) شب ها در منزلشان جلسه دینی و برنامه سیاسی و مبارزه با دولت دارند ، در آن جلسات شرکت می جویند و حتی در نماز عید فطر که در مقابل نظامیان و تانک ها و توپ ها در خیابان خراسان به امامت آیت الله کاشانی برگزار می شود ، شرکت می نماید. که تصویر این نماز و حضور حضرت اقا را نگارنده مشاهده کرده است .
تشرف به نجف اشرف
وی پس از پنج سال تحصیل در قم راهی نجف اشرف می شود و از درس خارج آیات عظام حاج سید عبدالهادی شیرازی و حاج سید محسن حکیم و برخی از بزرگان دیگر به مدت یک سال مستفیض می شود و در بهره مندی از درس آیات عظام با مرجع عالیقدر آیت الله سیستانی همدرس و همچنین با آیت الله سید موسی صدر و آیت الله سیدمحمدباقر صدر هم مباحثه بوده است.
بازگشت به لار به دستور مراجع
در سال ۱۳۳۴ شمسی حضرت آیت الله حاج سیدعلی اصغر موسوی لاری، عمو و پدرخانم ایشان به رحمت ایزدی واصل می گردد که حقیر زمان فوت و مراسم تشییع و تدفین ایشان در جهرم را به یاد دارم . و اهالی لار با توجه به مقام علمی و سابقه مبارزاتی ایشان از محضر آیت الله العظمی بروجردی (رحمت الله علیه) مرجع عظیم الشأن تقلید وقت و آیت الله العظمی حاج سید عبدالهادی شیرازی (رحمت الله علیه) تقاضا می کنند که از آقا سید عبدالعلی آیت اللهی بخواهند و حتی امر کنند که برای اشاعه دین و ترویج مکتب اهل بیت ( علیهم السلام) به لار مراجعت کند که مرحوم آیت الله العظمی بروجردی از مرجع وقت بروجرد آیت الله حاج شیخ علی محمد بروجردی (رحمت الله علیه) که با آقای آیت اللهی خویشاوندی داشته است طی نامه ای می خواهند که با تماس با آقای آیت اللهی، ایشان را برای بازگشت به لار تشویق و ترغیب کند و این کار صورت می پذیرد که آقای آیت اللهی کم رغبتی نشان می دهد و در این بین مردم لارستان دست به دامن آیت الله حاج سید علی اکبر (آقا علی) آیت اللهی جهرمی (رحمت الله علیه) عموی بزرگ آقا سید عبدالعلی می شوند که ایشان نیز اقدام کرده و نامه ای به نجف می فرستند و آقا سید عبدالعلی آیت اللهی را به آمدن به لار ترغیب و فرمان می دهد و حتی در نامه می نگارد که عدم پذیرش به آمدن لار چه بسا موجب از بین رفتن خدمات و زحمات بسیار ارزشمند جد و والد و عموی بزرگوارتان شود لذا از سوی ایشان دعوت پذیرفته می شود و بالاخره آیت الله آیت اللهی در شهریور ماه ۱۳۳۴ به لار مراجعت می کند و تا آخر عمر در آنجا خدمات ارزشمند خویش را دنبال می کند. استاد عالیقدرم حضرت آیت الله کریمی جهرمی (دامت برکاته) نقل می نماید که : در ملاقاتی که آیت الله آیت اللهی ، بـا مرجع عظیـم الشـأن حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی (رحمت الله علیه ) در سال ۱۳۶۳ هجـری شمسی در قم داشتند ، مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی گلپـایگـانی (رضوان الله تعالی علیه ) خطاب به آیت الله آیت اللهی فرمودند : ماندن شما در آنجا و خدمت کردن در آن نواحی ، جهاد است .
اجازات
آیت الله آیت اللهی علاوه بر دریافت اجازه نامه اجتهاد از مرحوم آیت الله العظمی حاج سید نورالدین حسینی ، از حضرات آیات عظام آقا سید صدرالدین صدر ( استاد خود ) و آقا سید شهاب الدین نجفی مرعشی هر کدام اجازه نامه اجتهاد دریافت می کند و همگی شایستگی ایشان را در صدور فتوای شرعی تصدیق می کنند همچنانکه این دو بزرگوار اجازه نامه روایی نیز به ایشان می دهند، این اجازه نامه ها به وسیله آیت الله آقا میرزا محمود شیرازی (پدر خانم آیت الله مرحوم میرزا محمود نظام فسائی ) ساکن سامرا مورد تصدیق و توشیح قرار می گیرد.
همچنین مرحوم آیت الله آیت اللهی از آیت الله العظمی بروجردی نیز اجازه وکالت نامه تام در امور حسبیه داشتند و نیز مرحوم آیت الله آقا بزرگ تهرانی اجازه نامه روایی به ایشان اعطا کرده اند.
قابل ذکر است که مرحوم آیت الله آقا سید عبدالعلی آیت اللهی ، اجازه نامه روایی مفصلی به اینجانب مرحمت و عنایت فرموده اند و در این اجازه نامه ، اسانید و طرقی که آیات عظام فوق الذکر در نقل و اخذ روایات داشته اند ، مذکور می باشد .
مبـارزات
آن مرحوم در کنار خدمات شایان علمی ، اجتماعی ، فرهنگی ، تربیتی ، حوزوی ، تدریس و تربیت طلاب فعالیت های سیاسی که شایسته ذکر است نیز داشته اند.
با آغاز قیام امام راحل در سال ۱۳۴۱ اقدام به تبلیغ نهضت، امر به توزیع اعلامیه ها در لار و اطراف و قرائت آن ها بر منابر با صراحت و شجاعت عالیه ای که داشتند کردند و در این رابطه با علمای منطقه به خصوص حضرات آیات محلاتی و دستغیب در تماس بودند.
در اوج قیام نهضت پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ برای اعلام همبستگی با نهضت علاوه بر اقدام عملی با سرودن چکامه بسیار بلند و زیبا ، مشکلاتی که برای علما و مردم از جمله دستگیری اخوی خودشان آیت الله آقا سیدحسین آیت اللهی (امام جمعه فقید جهرم) پیش آمده بود در جهت تهییج مردم به قیام اقدام کرده و از اخوی خود حمایت کردند.
بیت اول این چکامه که علیه شاه ملعون سروده شده این است :
ای افسرا بزن سر سلطان را رنگین نمای کاخ گلستان را
گفتنی است که جنبش پانزده خرداد در لارستان نیز پایان غیرقابل تصوری برای آیت الله آیت اللهی داشت در نتیجه این قیام سران اصلی و مهره های اصلی جنبش به شهادت رسید و این حوادث بر ذهن و یاد ایشان تاثیر ناگواری بر جای گذاشت و از طرفی این ایام مصادف با دستگیری و زندانی شدن اخویشان در جهرم آیت الله آقا سیدحسین آیت اللهی بود که باعث نگرانی مضاعف شد و در این مقطع حساس ناگزیر بود تا شرایطی را برای آزادی آن مرحوم به وجود آورد که در این راه نیز متحمل فشارهای زیادی شده است. که از مکنونات قلبی و آرزوهای ایشان چنین بوده است :
هان موسوی که خون ستم پیشه های پست جاری میان کوچه و بازارم آرزوست
البته این شعرها ( شعر قیام) در قم به دست ساواک می افتد و برای دوست مکرم آقای سید هادی آیت اللهی و پدرشان حجت الاسلام والمسلمین سید فخرالدین آیت اللهی شیرازی ( با جناق آیت الله حق شناس جهرمی ) مشکل آفرین شد گفتنی است در دهه ۱۳۴۰ در زمانی که نگارنده در حوزه مقدسه قم مشغول تحصیل بودم منزل مرحوم حجت الاسلام سید فخرالدین آیت اللهی شیرازی ، پایگاه و کانون انقلابیون بود و فرزندانش نقش مؤثری داشتند که خود داستان ها دارد.
پس از بازگشت امام راحل (رحمت الله علیه) در سال ۱۳۴۲ و نشست هایی که به ابتکار مرحوم آیت الله العظمی میلانی ( مرجع تقلید مشهد) در تهران برگزار شد و قریب پانصد نفر از آیات و علمای طراز اول ایران از جمله از استان فارس ، جهت حمایت از امام خمینی به تهران رفتند ایشان نیز در آن نشست دعوت وحضور فعالی داشتند و دو ماه بین تهران و قم رفت و آمد داشتند تا سرانجام به آزادی امام خمینی (رضوان الله علیه) منجر شد.
و در همان سال ۱۳۴۲ اوضاع و احوال لار بر علیه حکومت طاغوتی سرو سامان می دهند و حتی عشایر فارس را برای قیام بر علیه حکومت تشویق و هدایت می کنند.
قابل ذکر است که آیت الله آیت اللهی در ایام مبارزه ، با امام امت مکاتبات و رابطه آشکار و صریحی داشته است و حتی مرحوم امام در یکی از نامه ها درباره جریانی از آیت الله آیت اللهی نظر خواهی می کنند و مرقوم می دارند : جنابعالی نظر شریف خود را بنویسید .
گفتنی است که در قبل از پیروزی انقلاب به سال ۱۳۴۸ به همراه پسر عمو و اخوالزوجه آیت الله حاج سید عبدالحسین آیت اللهی ( آقای بزرگ ) متولی مقبره ی مبارکه خاندان آیت اللهی در جهرم ، به سفر معنوی حج مشرف می شوند .
و هم چنین در طول مبارزات ، مردم لار را تشویق به راهپیمایی می کردند و حتی در راهپیمایی فروردین ۱۳۵۷ که در جهرم و لار به نحو شورآفرین و انقلابی زیر نظر روحانیون منطقه برگزار شد در لار منجر به تیراندازی به سمت این عالم بزرگوار و راهپیمایان می گردد .
و به وقت هجرت امام خمینی از پاریس به تهران با کاروانی به تهران می روند و حدود ۱۲ روز در آنجا می مانند . و پس از پیروزی انقلاب از سوی امام خمینی (رحمت الله علیه) به امامت جمعه لار منسوب می گردد .
شایان ذکر است که کتاب مبارزات آیت الله حاج سید عبدالعلی آیت اللهی در سال ۱۳۸۶ به قلم دکتر محمد باقر وثوقی لاری، استاد دانشگاه تهران ، توسط انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی تهران نشر یافته است .
اخلاق کریمه
از مباحث علمی و انقلابی و شخصیتی مرحوم آیت الله حاج سید عبدالعلی آیت اللهی که بگذریم روحیه بلند اخلاق کریمه نبوی که در وجود این عالم ربانی بود ، زبان زد عام و خاص می باشد از جمله در سال ۱۳۳۹ که زلزله ی شدید و مهیبی در لار رخ داد که قریب ۵۰۰ کشته بر جای گذاشت و هزاران نفر را بی خانمان نمود و خرابی فراونی به بار آورد بطوری که عموم متمکنین و اغلب مردمی که می توانستند به شهرهای مجاور چون شیراز و جهرم ، داراب و غیره مهاجرت نمودند اما این مرد بزرگ برای اظهار همدردی با مردم و به ویژه کسانی که امکان مهاجرت نداشتند در لار می ماند و از رفتن به شیراز و یا شهر دیگر خودداری می کند . حقیر نیز مفتخر است که یک روز بعد از وقوع زلزله ۵/۲/۱۳۳۹ در خدمت حضرت استاد ، آیت الله سید ابراهیم حق شناس جهرمی (رحمت الله علیه) جهت کمک رسانی به مردم زلزله زده به لار رفتم .
باز این مرد بزرگ، همگان کوچک و بزرگ ، خرد و کلان، فقیر و غنی را مورد عنایت و محبت قرار می داد و در دیـدارها و معـاشرت ها با اخلاص و سلوک بالا رفتار می کرد.
اهـل تعارف نبود و از جمله اینکه نسبت به استاد اخلاق آیت الله حاج سیـد ابراهیم حـق شناس جهرمی ( اعلی الله مقامه الشریف) ابراز ارادت و عنایت ویژه داشت و هنوز برخی از نامه ها که برای آیت الله حق شناس نوشته اند، موجود است.
و در زمان فوت آیت الله حق شناس نیز به جهرم آمدند و در مراسم ترحیم شرکت کردند و عنایت تمام و کمال به بیت و وابستگان ایشان داشتند و در هر زمان که برای بیت آیت الله حق شناس ، مشکل و حادثه و مصیبتی پیش می آمد با تلفن و فرستادن فرزندشان به جهرم دلجویی و ابراز همدردی می کردند. و چند سال اخیر مکاتبات و تلفن ها و … را به وسیله حقیر انجام می دادند .
و قابل ذکر است که در زمان برگزاری کنگره جد بزرگوارشان که قرار بود اینجانب سخنرانی کنم، در لار به محضرشان رسیدم و استدعای راهنمایی کردم ولی با کمال محبت اظهار فرمود که شما خودتان هر طور که صلاح می دانید عمل کنید و سخن برانید .
افزوده می شود پس از آنکه حقیر در ماه های اخیر آخرین تالیف خود یعنی تفسیر سوره ی مبارکه ی انشراح را به خدمتشان ارسال داشتم در جواب مکتوبی مرا مورد لطف و تفقد خویش قرار دادند .
منادی وحدت اسلامی
این عالم گرانقدر از نظر وحدت و اخوت اسلامی بین برادران اهل تسنن و تشیع ، خصلت منحصر به فردی داشت و پیشرو و منادی وحدت شیعه و سنی در جنوب استان فارس و حتی استان هرمزگان بود و در این راه گام های بلند و ارزشمندی برداشت.
ادیب هنرمند
مرحوم آیت الله سید عبدالعلی آیت اللهی با آنکه از نظر علوم عقلی و نقلی به حق صاحب نظر بود ، در امر هنری نیز ید طولایی داشت و دارای ذوق هنری ادبی و شعری بود. و همین طور که قبلاً از خوش نویسی و خطاطی آقا سخن گفتم. بنابراین باید گفت که ایشان در هنر ادبیه ، شعر و خطاطی سرآمد بود و از ادبای برجسته زمان خویش به حساب می آمد و انتشار کتاب های گزیده اشعار و خوشنویسی آن مرحوم تحت عنوان «جذبه موسوی » به سال ۱۳۸۴ به وسیله نشر کتاب نیستان تهران و کتاب « نگارستان موسوی» از آثار خوشنویسی ایشان با مقدمه دکتر حسین الهی قمشه ای به سال ۱۳۸۸، که هر دو کتاب به صورت بسیار زیبا و با کاغذ نفیس منتشر شده است دلیل بر مطلب فوق است.
عروج ملکوتی
سرانجام این ملجأ و مرجع عالیقدر مردمی در روز جمعه ۱۹ خرداد ماه ۱۳۹۱ در سن ۹۲ سالگی در بیمارستان کوثر شیراز به ملکوت اعلی پیوست و دو روز بعد یعنی عصر روز ۲۱ خرداد ، جنازه وی به لار منتقل شد و در روز دوشنبه ۲۲ خرداد ، حقیر مشاهده کرد که پیکر مطهر ایشان بر روی دستان مردم وفادار و متدین لارستان و دیگر شهرهای استان فارس با تشییع کم نظیر و پر شکوهی که انجام گرفت و پس از اقامه نماز میت توسط مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دامت برکاته) در حسینیه اعظم لار طبق وصیت خودشان که زمین اصلی حسینیه قدیم را خودشان خریداری کرده بودند و سپس ساخته بودند به خاک سپرده شد.
شایسته است اضافه شود که ارتحال این فقیه والامقام و عارف واصل شده به حق و عالم عامل متقی از مصادیق بارز حدیث نبوی که فرمود : مَوتُ العالِمِ مُصِیبَهٌ لا تُجبَرُ وَ ثُلمَهٌ لا تُسَدُّ ( درگذشت عالم، مصیبتی جبران ناپذیر و رخنه ای بسته ناشدنی است ) می باشد.
در پی عروج ملکوتی آن عالم گرانقدر، از سوی مقام معظم رهبری و عموم مراجع عظام تقلید و شخصیت های مذهبی، سیاسی، لشکری ، کشوری و نهادهای دولتی و مردمی و … این ضایعه اسف بار به خاندان آیت اللهی تسلیت گفته شد.
در پایان از درگاه ایزد منان برای آن مرحوم علو درجات و حشر با انبیاء و اولیاء و اجداد کبارش ائمه اطهار ( علیهم السلام ) خواهانم . روحش شاد و راهش پر رهرو باد .
وَ سَلامُ عَلَیهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَموُتُ وَ یَوْمَ یُبعَثُ حَیّاً .
و درود بر او روزی که زاده شد و روزی که می میرد و روزی که زنده برانگیخته می شود . ( سوره مبارکه ی مریم ، آیه شریفه ۱۵ )
باشد که اندکی از حقوق آن روحانی والامقام ادا شده باشد و دعای خیر آن بزرگوار از محفل انس برزخیان شامل حال همگان گردد./
با دعای خیر / شکرالله جهان مهین
رئیس بنیاد فرهنگی و خیریه آیت الله حق شناس (رحمت الله علیه) جهرم
و رئیس گروه معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم