حضرت آیت الله شیخ علی ادبی (ره)(نخبه الفقهایی) فرزند مرحوم آیت اله شیخ محمد حسین نخبه الفقهایی درسال ۱۲۸۱هجری شمسی درشهرلارمتولد شد .وی دروس مقدماتی و سطح را درمحضر پدر و اساتید مبرز لار آموخت و برای تعمیق بخشیدن به آموخته های خود با رنج و مشقت فراوان به مهد علم و فضیلت نجف اشرف مهاجرت کرد وبه مدت پانزده سال در جوار مرقد مطهر امیرالمومنین علی علیه السلام به کسب علم و فضایل اخلاقی پرداخت واز محضر علما واساتید بزرگ حوزه پرباره نجف بهره ها برد. وی درحلقه درس اساتید ومراجع بزرگ وقت چون آیت الله آقا سید عبدالهادی حسینی شیرازی ، آیت الله آقا ضیاء الدین عراقی ، آیت الله آقاسیدعلی الموسوی ، آیت الله العظمی خویی، آیت الله حکیم ، آیت الله آقا بزرگ تهرانی ، آیت الله آقا ابراهیم حسینی شیرازی و آقا محمد رضا النجفی المشکوری شرکت جست و تلمذ نمود تا سرانجام از محضر استادان بزرگ به کسب اجازات متعدد نایل آمد. اجازاتی چون اجازه ی اجتهاد ، اجازه روایی واجازه در امور حسبه که خوشبختانه همگی موجودند.وی پس از کسب این اجازات به موطن اصلی خود لار بازگشت و سال های مدیدی در مشاغل متعدد به ارشاد و تبلیغ شریعت محمدیه و مذهب حقه ی جعفری همت گماشت روحشان شاد و فردوس برین جایشان باد. کتاب دره التواریخ وزادان نامه که درقالب شعر سروده شده ، حاشیه ای برمکاسب ورسایل شیخ انصاری با توضیحاتی درحل مشکلات ومبهمات از آثار این بزرگوار می باشد. سرانجام درمحرم سال ۱۳۷۹شمسی در روز عاشورا به دیار باقی شتافت ودر آرامستان لار در مقبره پدرش آرام گرفت.
